සිහිල් සුළං රැල්ලේ
ඔබේ සුවඳ මුසුවේ..
ආදරයේ මද සිනිදු පහස ලැබ
හදවත දළු සෙලැවේ ….
සුදු වැළිකතරේ
පිපුණ මල වගේ ලොව්තුරු රස ගංගා
ඔබේ ආදරේ වරුසා වැහැලා
කතර දෙව් ලොවක් වේ ….
සීත හිමව්වේ කඳු ගැට අතරේ
සෙනෙහස දිය දහරා
ඈත හිමේ කඳු අතරේ පාවෙන
අමා සුවය පැතුවේ ….
ගීතයක් ඇසීමත් ගීතයක් විඳීමත් එකක් නොව දෙකකි. ඇතැම් ගීත ඇසෙනවා විනා දැනෙන්නේ නැත. එහෙත් ඇතැම් ගීත ඇසෙනවිට එය ඇසෙනවාටාත් වඩා විඳීමක හැඩයක් සිතට ගෙනඒ.. මේ විඳීම තම තම අත්දැකීම් හා චින්තනයන්ට අනුව විඳවීමකට වුවද හරවාගත හැකිය. විඳවා ගැනිම යනු රිදවාගැනීමම නොවේ. දෙයක් විඳිමි ඒ තුල ජීවත් වීමම විඳවීමකි. ඒ මොන ආකාරයෙන් වුවද ඒවා ඉතාමත් ප්‍රබල ලෙස සිත තුල සටහන් වේ. සේන වීරසේකරයන් ලියා වික්ටර් රත්නායකයන් ගැයූ මේ ගීතයද ඇසෙනවිට සිතට දැනෙන්නේ පෙර කී ලෙස විඳීමක හෝ විඳවීමක සහාවයකි ..
සිහිල් සුළං රැල්ලේ
ඔබේ සුවඳ මුසුවේ..
ආදරයේ මද සිනිදු පහස ලැබ
හදවත දළු සෙලැවේ ….
සුළඟක් නොමැතිවිට සුවඳක පැතිරීමක් නොමැත. එය සියළි සුළඟක් හෝ සැඩ සුළඟක් ලෙස නාම විෂේශයනයවූ විටක එහි සුන්දරත්වයක් නැත. එහෙත් මෙතැන හමන්නේ සිසිල් සුළඟකි. සිසිල් සුළඟ සිතටත් ගතටත් මිහිරිය, ,සුවදායකය,ආදරණීයය.. ඒ සුළඟ හා එතී එන්නේ” ඔබේ සුවඳයි” . ඔබ යනු තම සිත බැඳි ආදරවන්තිය ලෙසට අර්ථගැන්විය හැක . ඒ මේ පද පිරිමි ස්වරයකින් ගැයෙනා නිසාය.තම ආදරණීය සමීපතමයෙකුගේ ගත සුවඳක් සිසිල් සුළඟක දැවටී හමා එන කල සිත සුවපත් වන අයුරු ඔබට අමුතුවෙන් පහදා දිය යුතු නොවේ.
මෙසේ දැනෙනා සුවඳ රැඳි සුළඟින් සෙලවෙනුයේ හදවත දළුය.ඒ ආදරයක මද සිනිඳු පහසක් දැනීමෙන්‍ ය. “දළු” යනුවෙන් යෙදීමෙන් රචකයා මේ ගීතයෙහි අපට දැනෙනා මිහිර ත්‍රීවුර කරවයි . ගසක කොලයකට වඩා දළුවක මිහිරියාවක් ඇත . දළුව ලපටිය,සෞම්‍යය, ලාමකය.ඇයගේ සුවඳ රැඳි සුළඟ වැඳීමෙන් සෙලවනුයේ හදවත දළුය. මෙතැන ආදරයක පහසක් දැනෙනුයේ යන්තමින් මුදු ලෙසටය. එයින් හැඟවෙන්නේ ඔහුගේ සිතෙහි ඈ කෙරේ ඇතිවී තිබෙන, සුන්දර නැවුම් හැඟුමන් පිළිබඳ කතාවකි.
සුදු වැළිකතරේ
පිපුණ මල වගේ ලොව්තුරු රස ගංගා
ඔබේ ආදරේ වරුසා වැහැලා
කතර දෙව් ලොවක් වේ ….
වැලි කතරක් යනු ගස් වැල නොමැති වියළි බිමකි . එහි ඇත්තේ කර්කෂ ස්වභාවයකි. ඒ භෞතික ලෙස ගත් කලය. නමුත් මේ කතරේ වුවද යම් ලෙසකින් මලක් පිපුන හොත් එය එකී කතරක වෙසෙන්නෙකුගේ මනසට මහත් අස්වැසිල්ලක් ගෙනදීමට කරුණකි. මෙතැන කියවෙනාවූ තරුණයාද එලෙස කටුක දිවියක් ගෙවන්නෙකි. ඔහු හට ඇයගේ මේ සෙනෙහස කතරක පිපුණ මලක් සේ දැනෙයි . ආදරයේ වරුසාව නිසා වැළි කතරද දෙව් ලොවක් වී පෙනෙයි…
සීත හිමව්වේ කඳු ගැට අතරේ
සෙනෙහස දිය දහරා
ඈත හිමේ කඳු අතරේ පාවෙන
අමා සුවය පැතුවේ ….
මේ කොටසේ ඇත්තේ මුල් ස්ථායී කොටසට වඩා වෙනස් පරිසරයකි. මේ කොටස අසද්දී සීත හිමව්වක කඳු ගැට අතරින් ගලනා දිය පහරක් මනසට චිත්‍රණය වෙයි . ඔහු සිතින් ඇයගේ සෙනෙහස විඳගනිද්දී ඔහුට පෙනෙනුයේ ලස්සන ලෝකයකි. සියල්ල සොබා දහමට සමීපවී ඇති සැටියකි. මෙතැන අමා සුවය යනු ” මිහිරි සුවය ” යන අරුත ගෙන දෙයි . සිතට හැඟෙනාවූ හැඟීම සොබා දහමින් ඔතා රචකයා ගෞරවයෙන් අප දෝතෙහි තබයි.
මුලදී සඳහන් කලාක් මෙන් ගීතයක් ඇසීමේ සහ ගීතයක් විඳීමේ වෙනස නම් මෙයයි. කොතෙක් ඇසුවත් එපා නොවන අතලොස්සක් වූ ගීත අතරින් මෙය එක් ගීතයකි. ඔබ මේ ගීතය අසද්දී පියවි ලොවෙන් මිදී මනසින් සුන්දර පරිසරයකට පියඹායනවා නොවේදැයි ඔබේ සිතින්ම විමසා බලන්න… .
© ජගත් ප්‍රසන්න කුරුගම
